മഴവെയില്‍

നിറവെയിലും നനമഴയും അതിര് ചമച്ച സ്നേഹാതുരമായ ഇന്നലെകൾ... കാതോർത്ത തൂമരന്ദമായ മൊഴിച്ചിന്തുകൾ... കാലത്തിന്റെ ചില്ലകളില്‍ മഴയിലും വെയിലിലും വിരിഞ്ഞ സ്നേഹപ്പൂക്കള്‍ ഇറുത്തെടുത്ത്‌ മാല കോര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഒരുവേള ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല എനിക്കായുള്ള പുഷ്പച്ചക്രങ്ങള്‍ക്ക് ഉതകുന്ന പൂക്കളാണിവയെന്ന്... കാരണം മഴയും വെയിലും ദാനം തന്ന പ്രകൃതിയെ ഞാന്‍ അത്രമേല്‍ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു... വിശ്വസിച്ചിരുന്നു... ആരാധിച്ചിരുന്നു.....

Sunday, February 22, 2015

ഏറ്റുപറച്ചിൽ

ഒരു ചിന്താസരണിയുടെ
അതിരുകളിലുറയുന്ന ഗന്ധം...
പടം പൊഴിക്കുന്ന പകലുകൾ
അറിയുന്നുണ്ടാവണമത് ...
അല്ലെങ്കിൽ ജന്മസോപാനങ്ങളിലെ
സാലഭന്ജികകളോട് ചോദിക്കാം....
അതുമല്ലെങ്കിൽ ചുവരുകളുടെ
ഒടുങ്ങാത്ത സീൽക്കാരങ്ങൾക്ക് കാതോർക്കാം ....
ഒരു തർപ്പണവും പോരാതെ വരും-
അനുവർത്തിച്ച ഈ ക്രൂരഹത്യക്ക്...
നിനക്ക് സ്വസ്തി...